Όπως εκαταλάβετε ενεν sequel άλλου ποστ τζαι απλά τυχαίνει να ένει τζαι ο λόγος που έσχει τζερόν να γράψω δαμέσα δα.
Σίουρα εν θα ασχοληθώ με τα κοινά θέματα που αφορούν την πολύπαθη Κύπρον μας τζαι ούτε τα ως γνωστόν τζαι φκαλμένα που τα φκιά μας θέμα που έπληξαν όλους μας. Επεράσαν μέρες τζαι μέρες που απλά έκατσα να πιάννω πληροφορίες που παντού!
Εγέμωσεν ο νούς μου τζαι έσπασε, τζαι εράγισε, τζαι εν να πομπάρει αλλο λίον! Πόσο τζαιρό να είμαι ένας απλός παρονομαστής σε μιαν λύση ενός μαθηματικού προβλήματος. Εβαρέθηκα πιον να έχω κάποιον ποθ πας την κκελλέν μου να με πιέζει! Εφκάλαμεν το νάμιν! Επροσπάθησα τούτες τες μέρες να αφεθώ στον κόσμο που προσπαθούν να μας προοθήσουν τζαι να δώ πόσο στ’ αλήθεια είναι προς όφελος μας ούλλη τούτη η κατάσταση!
Έκλησα μιαν καλήν ημέραν το κομπιούτερ, εξιμπάροσα το διαδύκτιο (παρεπιμτώντος εν εδούλευκε), εγώραζα κάθε μέρα εφημερίδα τζαι περιοδικά, είχα ούλλη μέρα την τηλεόραση ανοικτή, έκλεισα φέισμπουκ τζαι ττουίτερ αλλά τζαι το μλογκ αλλά και ακόμη έλυσα στο θκίαβασμα βιβλίων! Λαλώ ας ξεφύγω από κάτι το ηλεκτρονικό και »ψεύτικο» να δώ πως είναι η ζωή. Και η ενέργεια μου αυτή όχι προς το όφελός μου. Ανακάλυψα έναν κόσμο πλαστό και ανυπόφορο που με καταποίεζε και με έκανε να παρανοήσω.
Ένιωσα αισθήματα ακατονόμαστα…αλλά εν ολίγης αισθήματα αηδίασης, αποτυχίας, στεναχώριας, απογοήτευσης, φόβου, θυμού, βίας, αγωνίας, πόνου, κ.τ.λ. Ναι, ξέρω όλα αυτά μαζί σε μόνο λίγες μέρες, μια εβδομάδα έστω? Αλλά ναι αυτά πουεγώ είπα ότι θα τα περιθωριοποιούσα από μικρός, ήρθαν και με βρήκαν και με αηδίασαν παντελώς!
Η κατάσταση που επικρατεί ΒΛΑΚΩΔΕΣ! Γέμησα με άχρηστες πληροφορίες και γνώσεις που με έβαλαν σε σκέψεις. Ναι, τώρα είμαι σίγουρος, είμαι και εγώ ένα από τα πιόνια του συστήματος. Δεν το θέλω όμως αυτό, θέλω την ελευθερία μου και την άποψη της γνώμης μου! Δεν θέλω κάποιος τρίτος χειρότερός μου να μου φέρει την ριζική αλλαγή όπως είπε και ο Καβάφης στο ποίημα του «Περιμένοντας τους Βαρβάρους».
Είμαι ο ίδιος αρχηγός και οδηγός του εαυτού μου! Με κόπο, αγώνα, παρανομία, φόβο, θάνατο, πείσμα και αγάπη, εγώ θα επιτύχω!
ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΘΕΑΤΗΣ ΕΝΟΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ!
Θεατές του θιάσου αφυπνιστείτε…είναι ψευδέσθηση όσα ποθήτε…
Υ.Γ: και ναι βεβαίος αναφέρομε στο τι γίνετε στην Ελλάδα, στο τι έγινε στην Κύπρο με τα »σκάνδαλα» του ίντερνετ, στους χουλικανισμούς του ποδοσφαίρου μας, αλλά επίσης και σε ότι τώρα με πληγώνει και εγώ πρέπει να πολεμήσω για να κερδίσω.
Το Αρχοντικόν 
8 Ιουνίου 2010 at 11:37 μμ
Εν είσαι μόνος σου! Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που συμφωνούν μαζί σου! Τζιαι ακόμα που είσαι;;;;! έσιει πολλά ακόμα! Η τραγική ειρωνία είναι ότι τζίνους που παν να κάμουν κάτι διαφορετικό, τα πιόνια κατακρίνουν τους τζιαι βάλλουν τους στο περιθώριο… Τζιαι ο Καβάφης είπεν το με τρόπο: οι βαρβάροι εν θα έρτουν, ετέλειωσε! Για να καλυτερέψει τούτος ο κόσμος πρέπει ο καθ’ένας να γίνει βάρβαρος του εαυτού του (κατα την άποψη μου).
9 Ιουνίου 2010 at 4:55 μμ
Σίγουρα έσχει πολλά κόμα! Πλέον η κοινωνία μας παει που το κακό στο χειρότερο! Δεν θα βρίσκουμεν έλεος σε λιον τζαιρόν…πρέπει όπως σωστά είπες να βρούμεν την σωστή και όχι την αίσχατη λύση που μας δίνετε! Βάμος αδέρφια, πάμε ενάντια στο κατεστημένο!