Το Σύστημα μου φταίει…

Ένα από τα πολλά που μου τζεντρίζουσιν τον νούν μου επ’αορίστου εν το πόσο πιο πολλά πιον μπόρει να ένει διεφθαρμένο το σύστημα μας! Σε ολόκληρον τον κόσμο, μα τζαι ιδιέταιρα στην Κύπρον! Τουλάχιστον όπως το θορώ εγώ. Ανιγουέι, το πόιντ μου εν αλλού. Ας αίκουμεν την διαφθορά: στην αστυνομία, τον στρατό, τα νοσοκομεία, τις κυβερνητικές δουλειές, κ.τ.λ. τζαι να επικεντρωθούμε στο γενικό κοινό! Τζαι έναν  παράδειγμα να ένει η τωρινή μουσική που ακούμεν.

Ξέρουμεν ούλοι πως ακούμεν τούτα τα τραούθκια του Σάκη, του Τσαλίκη, της Βισσης, κ.τ.λ και δεν καταλαμβαίνουμεν πως πέφτουμεν ούλοι με την σειράν μας μες την παγίδαν του μάρκετινγ! Γιατί ρε κουμπάρε μου να μεν ακούσω λιην μουσική που αξίζει τζαι μετά να κρίνω? Ναι τζαι εγώ ακούω μουσική που φκαίνει κάθε καλοτζέριν τζαι χωρεύκω στον ρυθμό τους αλλά έντζε υπερβάλλω! Μα να βουρίσω να αγοράσω εισητήριο τόσα ριάλλια απλά για να τον δώ που κοντά? Να μου φάσιν τα ριάλλια οι συντελεστές τζαι ο άνθρωπος που έσχει τον χώρο? Άμπα τζε! Προτιμώ να πιάσω λίην αληθινή μουσική, χωρίς ψευτιές μες τα στούντιο τζαι πελλάρες, χωρίς να μου απαγορεύσει κανένας στο τι μπορώ να πώ ( τζαι ιδιέτερα να μεν αφήνουν οι πολιτικοί ημισι μου να φκεί το τραούδιν! )! αν είναι δυνατόν να συμβιβαστώ σε κάτι τέτοιο! Προσωπική μου άποψη δηλαδή. Έντζε μόνο τζαι μόνο επηδεί τωρά τελευταία ανακαλύφθηκε η πειρατία, οι τζιράδες μας εγοράζαν τουσ δίσκους! Αν προσέξεις κόμα κάμνουν το. Γιατί πιστεύκουν στην αρχή της ελληνικής μουσικής! Όι πως απαρνιούντε την νεο-ελληνική αλλά απλά επηδεί πίαννει το αυτίν τους »πιοτικήν» που λαλούσιν μουσική!

Για αυτόν σας λέω, πως για αυτούς τους ψεύτικους καιρούς που ζιούμεν το σύστημα τα φταίει!

Προσωπική μου άποψη πάντα!

 

Αξιοποίηση zero!

Εθκιάβαζα προχτές που λαλείς ένα περιοδικόν τζαι είσχεν τζαι αντζένταν για το τι μπόρεις να κάμεις μες την  Άνοιξη. Είδα πως είσχεν στην Λεμεσό μιαν έκθεση για  τον σπουδαίο ζωγράφo Henri de Toulouse-Lautrec ( γυρέψετε τον τζαι αξίζει)! Ε τολοιπόν έβαλα ομπρός να πάω στην έκθεση μιαν ημέρα την προηγούμενη εφτομάδα. Παέννω εις τον τόπο, είσχεν τζαι κάμποσα καφέ τζαι εστιατόρια τζιαμέ δίπλα, γεμάτα full μιας τζαι ήταν μεγάλη εφτομάδα. Εν με επαραξένεψεν πολλά στην αρκήν τζαι εσυνέχισα τον δρόμο μου μες τον χώρο όπου εφιλοξενώταν η έκθεση.

Οφείλω να σας ομολογήσω ήταν πολλά όμορφη τζαι εντυπωσιακή έκθεση! Τζαι ο ίδιος ο Toulouse-Lautrec είναι ιδιέτερος ζωγράφος με πανέμορφα έργα. Έμεινα που λαλούσιν άναβδος, για πρώτο και κύριο λόγο ότι για πρώτην φορά εγιώ θορώ έτσι καλά οργανωμένον event, με original σκέδια του ζωγράφου. Ήταν κάτι αξιόλογο έχω να σας πω!

Όμως έχω να σας ομολογήσω πως μεσ σε έτσι μεάλην κάμαρα γεμάτη σκέδια τζαι μέσα εν είσχεν μούγια, μοναχά έναν ζεφκάριν εγγλέζους που ήταν μειτά μου. Κρίμαν λαλώ που μέσα μου! ΚΡΙΜΑΝ μεγάλο! Απαγοητεύτηκά εις το μέγειστον! Αξιοποίηση zero! Εν επάτησεν κανένας λαλώ? Ούτε τωρά που έχουμεν τζαι το off μας? Άτε λαλώ διώ του Κυπριακού λαού αλλη μιαν εφκερίαν. Συνεχίζω την περιδιάβασην μου μες την έκθεση ήρεμα. Σε μιαν φάσην που λαλείς, διακόπτετε τούτη η απόλυτης ησυχίαν τζαι ξάφνου ακούς φωνές πλασμάτων στην είσοδο.

»Άτε ρε έφερα σας να δείτε  τζαι τούτα τα σκέδια πέρκι ησυχάσετε λίον τζαι επελλάνετε την κκελλέν μου!», λαλεί η μάνα.

Κάμνω λίον τζαι ταρράσσω το κορμί μου τζαι θορώ τους στο βάθος. Μια typical Κυπριακή οικογένια με θκιό μωρά. Θωρίς τζαι που λαλείς μιαν μάνα να φωνάζει, θκιο δκιαβολούθκια να βουρούν, τζαι ένα καημένο παπά να μάσχετε να τα ησυχάσει.

» Όου Μάι Γκότ!», λαλώ που μέσα μου! Μα ήντα που γίνετε δαμέσα? Επελλάναν τέλεια? Ας έχουν λίον σεβαμό σε τούτον τον χώρο τζαι τούτο που οργανώσαν οι αθρώποι! Τζαι ένεν μόνο τουτο αλλά συνεχήζει η κατάσταση.

» Οοοοο! Εν να σιωπήσετε οξά? Εν κανεί που σας έφερα δαμέ που εθέλετε τζαι εν με αϊκατε να  πιώ τον καφέ μου, κάμνετε τζαι παράπονα!»

Απαναγία μου λαλώ, εν γίνετε να ακούω έτσι πράμα! Εν κανεί που εμπήκαν μέσα κάμποσο τζαι εδιαταράξαν την ησυχία τζαι καθόλου σεβασμό τζαι να δείξουν λίην αξιοπρέπεια, εδίξαμεν ως κοινωνία τον νουν μας. Δεν ξέρω τι γίνετε πιον! Εχάσαμεν τον τέλεια οι Κυπρέοι. Αξιοποίηση zero!

Μα να ήταν μοναχά τούτον? Ύστερις που ετέλιωσα τζαι ευχαριστήθηκα κάμποσο την έκθεση εφκίκα πόξο τζιαμέ στα σουβενίρ τζαι έπια ένα copy ενός έργου του ζωγράφου. Ξέρετε πάντα μετά που ένα event έσχει πόξο ένα βιβλίο για να γράψεις την γνώμη σου, τες εφχαριστίες, κ.τ.λ.  Επία να γράψω τζαι εγώ ως καλός πολιτισμένος πολίτης τζαι εσυνηδοποίησα πως ήμουν αλόπως ο τρίτος για ο τέταρτος που έγραφα τον λόγο μου, παρόλο του γεγονός ότι η έκθεση ήταν ανοικτή εδώ τζαι τρείς εφτομάδες!!!! Επάννησα το που λαλεί ο λόος!

Τίποτε πιον που τούτον τον λαόν! Αξιοποίηση zero!

Εν να μου μείνει εις τον νούν!

Καλήν αννάρωσην μας!

Αλλάξασιν οι τζεροί…

Ούλλοι ξέρουμεν πως έτσι τζερούς του πάσκα κάμνουμεν τον οβελίαν τζαι την σουβλούν μας για να πριστούμεν κάμποσο που τες νηστίες τζαι τες υποτιθέμενες αμαρτίες!

Φέτι επρόσεξα όμως κάποια πράματα που εβάλασιν τον νούν μου να σκεφτοί λίον τζαι να απορηθεί. Αρκέψασιν οι νηστίες πριν κάμποσες ημέρες τζαι ναι, κάποιοι που μας εκόπσαν τα ούλλα. Εκόπσαμεν τα τυρκά, τα κρέατα, κ.τ.λ. τζαι εμείναν τα λουφκιά τζαι τα χόρτα! Εγιώ μου ποττές εν ενήστεψα…μπορεί κάποτες μες την μεάλην εφτομάδαν, έτσι για την χάρη των γιορτών. Φέτη όμως εν τα εκατάφερα διότι εγείνασην πολλά τζαι εν άρκεψα εντέλει! εν πειράζει τουχρόνου! Με τούτην την ιδέα μοναχά αρκέψασιν τα μουμουρκά! Ξέρετε τζαι εσείς πως κάποιος  που την τρίτη γενεάν που εν πολλά typical κυπραίος θρήσκος εν να σας έκαμνεν ένα κηριγματούιν. Εεεε τζαι εμέναν περίπου έτσι εγείνικεν πριν που λίες μέρες. Που λαλείται μια γιαγιά, συγγένισσα που πιαν πλευρά ενι ένιξερω, ήρτεν  για επίσκεψη. Ε με τες κουβέντες ποτζί ποδά επέσαμεν πας τες νηστείες, τζαι πας την περίπτωση μου.

Εμιλήσαμεν τζιαμέ για κάμποσιν ώραν  τζαι σε μιαν φάσιν λαλεί μου:

»Τούτα τα πράματα εν γινίσκουντε γρουσέ μου γιέ!»

Σαμπώς τζαι είσχεν να της δόκω σημασία. Απαντώ της όμως τζαι εγώ, έτσι για την πλάκα:

»Γιαγιά, συμπαθώσε, αγαπώσε, αμμά η αμαρτία εν περνά που το στομάσχιν αλλά που την ψυχήν!» ( βασισμένο που τα σοφά τα λόγια του θκιού μου του Τάκη.)

Τζαι απαντά μου ύστερις τζίνη κατσουφκιασμένη: »Αλλάξασιν οι τζαιροί μάνα μου!»

…(!)…

Μα έντζεν μόνον τούτον που μου βασανιά τον νούν τούτες τες μέρες! Έχω κάτι νέους γείτονες που λαλείς, λίους μήνες έσχει που ήρταν, σήμερον πάσκαν ημέραν με τους άκουσα, με τίποτες! Άρκεψα να διεροθκιούμε για τούτους που τα εψές. Ήβρα τους μες την εκκλησσιά τζαι ξέρετε ήντα γενικές κουβέντες σείρνουν οι γείτωνες, έτσι τζαι εμείς. Τζαι που λαλείς  έμαθα πως αντί για μαγειρίτσα εν να φάσιν μιαν σουππούν που λαχανικά! Αμμάνα μου λαλώ. Πόσο κρίμα? Ανθρώποι που νηστεύκουν να μεν φαουσχιάσουσην λιον κρεάς? Να γεμώσει το άντερον τους πιλέ μου.

Που ποδά τζαι που ποτζεί είδα τους πως το μεσημέρην εν εψήσαν σούβλαν, αλλά πάλε εκάτσασιν  τζαι ετρώασιν! Μα κύριε ‘λέσον λαλώ, τούτοι εν να μεν φάσιν τίποτε? Εεεε….έτσι για να τα κρατούμεν τζαι λία τα λόγια, εκατάλαβα πως εν χορτοφάγοι τούτοι. Μα γίνετε ρε κουμπάρε, κυπραίος χωρίς το κρέας του? Τα γεμιστά του τζαι τους κιοφτέδες του? Τα μακαρόνια του φούρνου του τζαι τα ψητά του κοτόπουλα? Όϊ μάνα μου λαλώ, τζαι σταυρωκοπιούμε! Εν γίνετε έτσι πράμα! Εχάλασεν ο κόσμος…

Επαραξενέφτηκα λίον με τούτην την κατάσταση τζαι αθυμίθηκα κάτι που τα παλιά, κάτι που μου έμεινε στον νούν…

«Αλλάξασιν οι τζαιροί μάνα μου!» , όπως μου είπεν τζαι λίες μέρες πριν η καημένη η γιαγιά, τζαι έπια την στο περιπέξημον.

Πάντα να έχουμεν στον νουν μας πωσ κάτι που σου λαλεί ένας πιό παλιός σου στο αρχοντικόν σου εν σοφό τζαι να μεν το ξιάνεις ποττέ!

Καλόν Πάσκαν να έχουμεν τζαι καλήν Ανάστασην!